Λεκτική Απραξία – Δυσπραξία
Η Λεκτική Απραξία – Δυσπραξία του λόγου είναι μια νευρολογική διαταραχή του λόγου που αντικατοπτρίζει μια διαταραγμένη ικανότητα σχεδιασμού / προγραμματισμού των εντολών που είναι απαραίτητες για την καθοδήγηση της κίνησης για την παραγωγή της ομιλίας.
Η αιτιολογία της απραξίας αφορά συνήθως νευρολογικές βλάβες, μολύνσεις, αρρώστιες, κάποιας βλάβης ή τραύματος. Ακόμα, μπορεί να είναι δευτερεύον χαρακτηριστικό άλλων παθήσεων όπως γενετικών διαταραχών, εκφυλιστικών διαταραχών, μεταβολικών διαταραχών και επιληπτικών διαταραχών. Δεν είναι πανάκεια ότι όλα αυτά τα παιδιά που αντιμετωπίζουν κάποια από αυτές τις διαταραχές θα εμφανίσουν απραξία. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις που τα αίτια της απραξίας είναι άγνωστα και δεν υπάρχουν νευρολογικοί δείκτες που να το αιτιολογούν.
Η συμπτωματολογία της απραξίας ποικίλει, καθώς όλες οι περιπτώσεις δεν εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα. Κάποια από τα πιο συνήθη κλινικά συμπτώματα είναι η καθυστέρηση της ομιλίας, δυσκολίες στην άρθρωση με ασταθή λάθη κατά την ομιλία, δυσκολίες στην αυθόρμητη ομιλία αλλά αντίθετα η αυτόματη και μιμούμενη ομιλία επηρεάζονται λιγότερο, εντονότερες δυσκολίες στις πολυσύλλαβες λέξεις, μονότονο λόγο με ελάχιστες τονικές διακυμάνσεις, λάθος τονισμός της συλλαβής ή της λέξης, έντονη σιελόρροια, δυσκατάληπτοι από τρίτους μη εξοικειωμένους ακροατές τέλος η κατανόηση είναι συνήθως φυσιολογική.